Βγαίνω με φίλους μας, μα νιώθω τόση μοναξιά
Στον ίδιο χώρο, που `χε γίνει
στέκι μας παλιά
Κοιτάζω γύρω, σαν χαμένη
και μονολογώ
Τι θέλω, τι κάνω μακριά σου εγώ εδώ
Φαίνεται πως ήσουν η ζωή μου
Η κάθε αναπνοή μου
Το νόημα στα πάντα για να ζω
Φαίνεται δε το `χα καταλάβει
Αλλιώς θα `χα προλάβει
Δυο λόγια να σου πω
Μωρό μου σ’ αγαπώ
Όλα μου φαίνονται πια ξένα,
τίποτα γνωστό
Ούτε οι φίλοι που αγαπούσες,
όσο και εγώ
Κοιτάζω γύρω σαν χαμένη
και μονολογώ
Τι θέλω, τι κάνω, μακριά σου εγώ εδώ
Φαίνεται πως ήσουν η ζωή μου
Η κάθε αναπνοή μου
Το νόημα στα πάντα για να ζω
Φαίνεται δε το `χα καταλάβει
Αλλιώς θα `χα προλάβει
Δυο λόγια να σου πω
Μωρό μου σ’ αγαπώ
