Στη νύχτα πάλι χάνεσαι
με καθώς πρέπει φορτωμένος
εκείνα που αισθάνεσαι δε θέλεις να τα δεις
Γυρνάς εκεί χαράματα τόσο δειλός και διχασμένος
και είναι ότι πεις τραγούδι ενοχής
Φωτιά στα πρέπει και φωτιά στη λογική
αυτά που νιώθεις μη τα κλείνεις φυλακή
φωτιά στα πρέπει και κανέναν μην ακούς
δεν επιτρέπει η ζωή συμβιβασμούς
Στο ψέμα πάλι κρύβεσαι
κι έχεις και σύμμαχο τον νόμο
αλλά εδώ αμοίβεσαι καθώς χτυπάει η καρδιά
σ’ αγγίζω και ονειρεύομαι ότι κοιτάς ξανά το δρόμο
πως βάζεις μια βραδιά στα πρέπει σου φωτιά
Φωτιά στα πρέπει και φωτιά στη λογική
αυτά που νιώθεις μη τα κλείνεις φυλακή
φωτιά στα πρέπει και κανέναν μην ακούς
δεν επιτρέπει η ζωή συμβιβασμούς
