Αγεφύρωτο το χάσμα παραμένει δυστυχώς,
μεταξύ μας και ο πόνος στην ψυχή μου μεγαλώνει,
μεγαλώνει,
σ’ αγαπάω, κάνω ό,τι μπορώ,
μα μου λες δεν είναι αρκετό,
η τρελή σου η λογική με ισοπεδώνει.
Κάνεις όνειρα πολυτελείας,
όνειρα εξωπραγματικά,
δείγμα άρρωστης νοοτροπίας
που οδηγεί στο πουθενά,
κάνεις όνειρα πολυτελείας,
όνειρα μεγάλα και τρελά,
που κρατάνε μόνο για μια νύχτα
και στο τέλος τα πληρώνουμε ακριβά.
Λες πως θα `θελες να ζήσεις σ’ έναν κόσμο μαγικό,
με βιτρίνες και με φώτα,
σ’ έναν κόσμο απ’ το δικό μας πιο μεγάλο,
σ’ αγαπάω, κάνω ό,τι μπορώ,
για το παραπάνω προσπαθώ,
μα εσύ αν μ’ αγαπάς, πολύ το αμφιβάλλω.
Κάνεις όνειρα πολυτελείας,
όνειρα εξωπραγματικά,
δείγμα άρρωστης νοοτροπίας
που οδηγεί στο πουθενά,
κάνεις όνειρα πολυτελείας,
όνειρα μεγάλα και τρελά,
που κρατάνε μόνο για μια νύχτα
και στο τέλος τα πληρώνουμε ακριβά.
Κάνεις όνειρα πολυτελείας,
όνειρα μεγάλα και τρελά,
που κρατάνε μόνο για μια νύχτα
και στο τέλος τα πληρώνουμε ακριβά.
