Μιλάς ψιθυριστά,
εγώ σου λέω όλα καλά,
για ότι έχει γίνει κι ότι δεν,
μου λείπεις πάλι από χθες, μα,
εγώ σε γνώρισα εδώ,
σε αγκάλιασα εδώ,
τρεις χειμώνες μαζί,
ξέρεις είναι πολλοί.
Μια νύχτα μου ‘χες πει, πως θα είσαι εσύ, πως θα είσαι εκεί, πως θα είσαι.
Σου ‘χα υποσχεθεί, πως θα είσαι εσύ, πως θα είμαι εκεί, πως θα είμαι.
Sorry, κι ας μη με συγχωρείς,
μπορεί στις πέντε το πρωί,
να μοιάζει με αγάπη,
λευκά σεντόνια στο κρεβάτι.
Τώρα προσπαθώντας ξανά,
περπατάς ελαφρά,
για να μη με ξυπνήσεις,
για μια άλλη ζωή μακριά.
Μια νύχτα μου ‘χες πει, πως θα είσαι εσύ, πως θα είσαι εκεί, πως θα είσαι.
Σου ‘χα υποσχεθεί, πως θα είσαι εσύ, πως θα είμαι εκεί, πως θα είμαι.
