Είσαι γυναίκα πονηρή
και το παιδεύεις το παιδί.
Ξέρεις ότι σ’ αγαπάει
κι έχει γίνει θύμα σου,
και το κάνεις ό,τι θέλεις
σαν να είναι κτήμα σου.
Είσαι γυναίκα πονηρή
και το παιδεύεις το παιδί.
Του κάνεις κόλπα πονηρά
και του θολώνεις τα νερά.
Κάνεις ότι δε σε νοιάζει
και του φέρεσαι σκληρά,
αφού ξέρεις ότι είσαι
της καρδιάς του η κυρά.
Είσαι γυναίκα πονηρή
και το παιδεύεις το παιδί.
Κοίτα ν’ αλλάξεις ταχτική
και γίνε πιο προσεχτική.
Κάποια μέρα, να το ξέρεις,
θα πετάξει το πουλί
και θα ψάχνεις και θα ψάχνεις,
μα θα είν’ αργά πολύ.
Βρε συ, γυναίκα πονηρή,
μην το παιδεύεις το παιδί.
