Τι φταίω που σ’ αγάπησα και χάθηκα μαζί σου
Στην κόλαση του έρωτα, στ’ αμαρτωλό φιλί σου
Δε βλέπω την ώρα που θα ‘ρθεις
Σαν μια σκιά την πόρτα να περάσεις
Να λυτρωθώ, να λυτρωθείς
Όταν κρυφά ξανά θα μ’ αγκαλιάσεις
Επικίνδυνε έρωτά μου πάθος ασυγκράτητο
Δεν υπάρχει στην αγάπη σώμα αναμάρτητο
Μ’ αρρωσταίνεις κάθε νύχτα και γλυκά με τυραννάς
Σαν φωτιά, σαν τρικυμία μες στις φλέβες μου κυλάς
Κι οι δυο στο ναρκοπέδιο του έρωτα πατάμε
Στ’ αντίθετο το ρεύμα της καρδιάς ξαναγυρνάμε
Το πάθος μας σαν πυρκαγιά
Καίει κρυφά απόψε τα κορμιά μας
Και ποιος θεός και ποια καρδιά
Θα μας δικάσει για τον έρωτά μας
Επικίνδυνε έρωτά μου πάθος ασυγκράτητο
Δεν υπάρχει στην αγάπη σώμα αναμάρτητο
Μ’ αρρωσταίνεις κάθε νύχτα και γλυκά με τυραννάς
Σαν φωτιά, σαν τρικυμία μες στις φλέβες μου κυλάς
