Φωτιά παίρνουν τα σύρματα
με τα τηλεφωνήματα
κι ανάβουνε τα αίματα
και βράδια κι απογεύματα.
Δε μου φτάνουν δυο ζωές
να μεθώ με τα φιλιά σου,
γνώρισα καρδιές πολλές
μα καμιά σαν τη δικιά σου.
Θα σπάσουν τα θερμόμετρα
στα σκοτεινά κι απόμερα,
τα χείλη σου τα φλογερά
που θα φιλώ και φανερά.
Δε μου φτάνουν δυο ζωές
να μεθώ με τα φιλιά σου,
γνώρισα καρδιές πολλές
μα καμιά σαν τη δικιά σου.
