Πάλι μπροστά σου είμαι μα δε με βλέπεις
και με συγκρίνεις μ’ άλλους, με παραβλέπεις
σ’ αυτή τη σχέση ήταν εχθρός κι ο χρόνος
πες μου πώς γίνεται να νιώθω πάντα μόνος
να νιώθω πάντα μόνος
κλεισμένος να σαι δρόμος
να νιώθω πάντα μόνος
Δε με κατάλαβες έστω για μια φορά
λόγια μου είπες πολλά κι όμως δεν είχες καρδιά
δε με κατάλαβες έστω για μια φορά
με αγαπούσες αλλά ήσουν αλλού τελικά
Όλη η ζωή μου είναι σαν μια βιτρίνα
και τόσους ρόλους παίζεις σαν θεατρίνα
είσαι εδώ ή λείπεις ο ίδιος πόνος
πες μου πώς γίνεται να νιώθω πάντα μόνος
να νιώθω πάντα μόνος
κλεισμένος να σαι δρόμος
να νιώθω πάντα μόνος
Δε με κατάλαβες έστω για μια φορά
λόγια μου είπες πολλά κι όμως δεν είχες καρδιά
δε με κατάλαβες έστω για μια φορά
με αγαπούσες αλλά ήσουν αλλού τελικά
