Τώρα για πες μου πως ν’ αντέξω
που οι νύχτες γέμισαν σιωπή,
σε ποιο φεγγάρι να μιλήσω
στα σύννεφα έχει κρυφτεί,
μες στο κενό που ταξιδεύω
ψάχνω τα μάτια σου τα υγρά,
μες στο μυαλό μου σε γυρεύω
μα εσύ δεν είσαι πουθενά.
Άλλη μια νύχτα που δε λέει να περάσει,
άλλο ένα αντίο που δεν μπόρεσες να πεις,
κι αν είχα λόγο για να ζω, τον έχω χάσει,
είμ’ ένα γράμμα που δε διάβασε κανείς,
άλλη μια νύχτα που δε λέει να περάσει,
άλλο ένα βράδυ που με ξέχασε ο Θεός,
είμ’ ένα τζάμι που ραγίζει και θα σπάσει,
κι ο χωρισμός μας ένας θάνατος μικρός.
Τώρα για πες μου που να πάω
που το σκοτάδι είναι παντού,
πες μου γιατί να σ’ αγαπάω
αστέρι άλλου ουρανού,
μες στο κενό που ταξιδεύω
ψάχνω τα μάτια σου τα υγρά,
μες στο μυαλό μου σε γυρεύω
μα εσύ δεν είσαι πουθενά.
Άλλη μια νύχτα που δε λέει να περάσει,
άλλο ένα αντίο που δεν μπόρεσες να πεις,
κι αν είχα λόγο για να ζω, τον έχω χάσει,
είμ’ ένα γράμμα που δε διάβασε κανείς,
άλλη μια νύχτα που δε λέει να περάσει,
άλλο ένα βράδυ που με ξέχασε ο Θεός,
είμ’ ένα τζάμι που ραγίζει και θα σπάσει,
κι ο χωρισμός μας ένας θάνατος μικρός.
