Σε καταλαβαίνω, θέλεις κι εσύ κάτι ν’ αλλάξεις,
με τα φτερά σου να πετάξεις,
σε καταλαβαίνω, θέλεις φουρτούνες να περάσεις
και στην Ιθάκη σου να φτάσεις,
σε καταλαβαίνω γι’ αυτό σου λέω κάνε αυτό που θες,
μη λογαριάζεις τις δικές μου τις πληγές.
Μη με λυπάσαι, μη με λυπάσαι,
θα βρω το δρόμο μου εγώ και μη φοβάσαι,
μη με λυπάσαι, μη με λυπάσαι,
μονάχα φύγε και να με θυμάσαι.
Σε καταλαβαίνω, είναι η συνήθεια που σε πνίγει,
είναι το πάθος που έχει φύγει,
σε καταλαβαίνω, θέλεις στον ήλιο σου να φτάσεις,
και τη ζωή σου να προφτάσεις,
σε καταλαβαίνω γι’ αυτό σου λέω κάνε αυτό που θες,
μη λογαριάζεις τις δικές μου τις πληγές.
Μη με λυπάσαι, μη με λυπάσαι,
θα βρω το δρόμο μου εγώ και μη φοβάσαι,
μη με λυπάσαι, μη με λυπάσαι,
μονάχα φύγε και να με θυμάσαι.
