Ξέρεις
πέρασε ένας χρόνος από τότε
κι όμως ακόμα σε θυμάμαι.
Θυμάμαι κάθε φορά
που ξαπλωμένοι στην καυτή άμμο,
η ματιά σου έσμιγε με την δική μου.
Και τότε έγερνες δειλά
το κεφάλι σου στον ώμο μου
κι εγώ σ’ έσφιγγα στην αγκαλιά μου.
Θυμάμαι κάθε φορά
που σμίγανε τα χείλη μας
και σε φιλούσα και με φιλούσες.
Κι εγώ τότε εγώ
έκανα όνειρα…
Όνειρα,
πουλιά μου ταξιδιάρικα
φύγατε νωρίς, νωρίς,
η χειμωνιά μη σας βρει
Κι έμεινα
μονάχος δίχως όνειρα,
μόνο μου με βρήκε η βροχή.
Μόνο μου με βρήκε η βροχή
αφού δεν είσαι πια κοντά μου
κι αναρωτιέμαι αν καμιά φορά
κι εσύ με θυμάσαι.
Προσπαθώ να σε ξεχάσω
αλλά δεν μπορώ
Όλα γύρω μου θυμίζουν εσένα,
εσένα π’ αγάπησα,
εσένα π’ αγαπώ,
εσένα που χωρίς να σκεφτείς τίποτα
πήρες τα όνειρά μου κι έφυγες,
έφυγες μακριά
Έφυγες
και χάθηκες σαν σύννεφο.
Έσβησες σαν όνειρο
που το πρωί ξεψυχά.
Άπλωσα
τα χέρια μα δε σ’ έφτασα
κι έκλαψα για πρώτη φορά
