Και να ‘μαι πάλι σε μέρη ξένα
έξω απ’ τα σύνορα τρελό φευγιό.
Άγνωστες τύπες ρωτάνε για μένα
μα εγώ θυμάμαι τη Γκρέτσια το φρικιό.
Γιατί με ανάβει ολόκληρο, πάνω μου όταν κρεμιέται
σαν κάθε ψεύτρα αλεπού που για θεά περνιέται.
Και να ‘μαι πάλι στο μπαρ μιας ξένης χώρας
κομμάτια γίνομαι μ’ ένα ποτό.
Παλιά η κιθάρα μου, μα παίρνει φόρα
να συναντήσει την Γκρέτσια το φρικιό
