Όταν θα γίνω σκιά στον Άδη
τα μυστικά μου θα `ρθουν μαζί
να κλειδωθούνε μες στο σκοτάδι
να ξεχασούνε μες στη σιωπή
Σκιές φυγάδες και συμπληγάδες
αποταμίευση τυραννική
ανυποψίαστοι μην τα μολύνουν
μην τα συλήσουν οι «ειδικοί»
Ήσυχα θέλω ν’ αποχωρήσω
να `ρθει ο επόμενος, να ν’ ικανός
να συνεχίσει ό,τι έχω αφήσει
ανολοκλήρωτο στον κόσμο αυτό
Όταν θα πέσω, κομμένο στάχυ
απ’ το δρεπάνι του θεριστή
τα όνειρά μου, οι ζωγραφιές μου
και τα τραγούδια μου θα `χουν γιορτή
Που συνεχίζεται χωρίς εμένα
ταξίδι, άγνωστο ακολουθεί
κουβάρι μίτου, που ξεδιπλώνει
τυφλή πορεία χαρτογραφεί
Εγώ μονάχος θ’ αποχωρήσω
να `ρθει ο επόμενος, να ν’ ικανος
να συνεχίσει ό,τι έχω αφήσει
ανολοκλήρωτο, μα αληθινό.
