Ο τελευταίος χορός ας αρχίσει
Με μια χαρούμενη κι ατέλειωτη νότα
Ο τελευταίος Θεός θα νικήσει
Και μιας και θα `ρθει, πες του να κλείσει και την πόρτα
Το τελευταίο φιλί να κρατήσει
Κι ας χαμηλώσουν επιτέλους τα φώτα.
Μια τελευταία ματιά να προλάβω
Η τελευταία εντύπωση μένει
Κι εγώ που αργώ τόσο πολύ να καταλάβω
Μια τελευταία ευκαιρία μου απομένει.
Το τελευταίο τσιγάρο που ανάβω
Μία υπόσχεση χίλιες φορές ειπωμένη
Το τελευταίο τσιγάρο που ανάβω
Μία υπόσχεση χίλιες φορές ειπωμένη.
Το τελευταίο θρανίο στην τάξη
Θα το κοιτάζουν οι πρώτοι με δέος
Κι εγώ, που σ’ έχω μη βρέξει και μη στάξει,
Δεν είμαι ο πρώτος, αλλά θα είμαι ο τελευταίος.
Την τελευταία σου λέξη κρατάω
Ό,τι κι αν είπες, η στιγμή το επιτρέπει
Τις αρχικές μου προβλέψεις πετάω
Και στο φινάλε θα ξέρω εαν πρέπει.
Στην τελευταία σελίδα περνάω
Σ’ έναν επίλογο που την αρχή την ανατρέπει
Στην τελευταία σελίδα περνάω
Σ’ έναν επίλογο που την αρχή την ανατρέπει.
Το τελευταίο θρανίο στην τάξη
Θα το κοιτάζουν οι πρώτοι με δέος
Κι εγώ, που σ’ έχω μη βρέξει και μη στάξει,
Δεν είμαι ο πρώτος, αλλά θα είμαι ο τελευταίος.
Το τελευταίο θρανίο στην τάξη
Θα το κοιτάζουν οι σπασίκλες με δέος
Κι εγώ, που σ’ έχω μη βρέξει και μη στάξει,
Δεν είμαι ο πρώτος, αλλά θα είμαι ο τελευταίος.
Η τελευταία μου σκέψη κι ωραία,
είν’ η ελπίδα πως πεθαίνει τελευταία.
