Ξενυχτάς κι όλο γυρνάς
τη μια εδώ την άλλη εκεί,
παίζεις τις γυναίκες
λες κι είναι μάρκες στα χαρτιά
χωρίς καρδιά.
Μα θα `ρθει μια μέρα
μικρέ μου να με θυμηθείς
και θα `ναι αργά
θα’ ρθει μέρα
να σε πετάξω απ’ την καρδιά μου,
θα `ρθει μέρα να μείνεις μόνος σου κι εσύ
ένα πρωί.
Μη θαρρείς μες στον κόσμο αυτό
πάντα πως όλα είναι γιορτή
μάθε μια για πάντα
δεν είν’ καζίνο η ζωή, κατακτητή,
το πουλί της νιότης πετάει για πάντα
ένα πρωί.
Θα’ ρθει μέρα
να σε πετάξω απ’ την καρδιά μου,
θα `ρθει μέρα να μείνεις μόνος σου κι εσύ
ένα πρωί.
Θα’ ρθει μέρα
που θα στην κάνω τη ζημιά στα φανερά.
Θα’ ρθει μέρα
να φας το βάζο στο κεφάλι,
θα’ ρθει μέρα
από λουλούδι να το βρεις και θα το δεις κατακτητή
θα μείνεις μόνος ένα πρωί και θα το δεις
δε θα με ξαναδείς.
