Όταν για το αύριο μόνο νοιάζεσαι
κι ύψος παίρνεις όταν λες “εγώ”,
πιο πολύ απ’ τα ρολόγια βιάζεσαι
όταν δε σε καίει αν είμαι εδώ.
Όταν περιμένεις χειροκρότημα
κι έχεις ανταλλάξιμα καλά,
όταν απαιτείς και ζεις γι’ απόκτημα
όλοι σου χρωστάνε και πολλά.
Τότε είναι έρωτας μικρός και τελειώνει
είναι ένα σώμα δίχως φως που θα ματώνει,
τότε είναι έρωτας μικρός,
άρπαγας είναι φονικός
που κατακτά για να σκοτώνει.
Όταν με τον άλλο δεν ενώνεσαι
κι όλο κάνεις το λογαριασμό,
όταν μι’ απουσία δε σε πόνεσε
και στο “έχω” έχεις εθισμό.
Τότε είναι έρωτας μικρός και τελειώνει
είναι ένα σώμα δίχως φως που θα ματώνει,
τότε είναι έρωτας μικρός,
άρπαγας είναι φονικός
που κατακτά για να σκλαβώνει.
Τότε είναι έρωτας μικρός και τελειώνει
είναι ένα σώμα δίχως φως που θα ματώνει,
τότε είναι έρωτας μικρός,
άρπαγας είναι φονικός
που κατακτά για να σκοτώνει.
Όταν για το αύριο μόνο νοιάζεσαι…
