Λόγια ο καιρός
κι εγώ θέλω σιωπή
μια συγκοπή να ‘ταν να του συμβεί
να γλιτώσει ο λαός.
Φέρνει ο καιρός
αλλά κλέβει ο φθηνός
με τυραννάει
σαν ψηλός πυρετός
ο δικός μου καιρός.
Δε μου φτάνει ποτέ
για όσα αξίζει να ζω
μου τελειώνει πριν παραδωθώ,
ναι δε φτάνει ποτέ
γι’ αυτά που ζητώ
για όσα έχω να κάνω μου λέει “ως εδώ”.
Χρόνος μικρός
που ζητάει διαρκώς
κλέφτης, ζητιάνος και αμαρτωλός,
είν’ ο χρόνος τυφλός.
Δε μου φτάνει ποτέ
για όσα αξίζει να ζω
μου τελειώνει πριν παραδωθώ,
ναι δε φτάνει ποτέ
γι’ αυτά που ζητώ
για όσα έχω να κάνω μου λέει “ως εδώ”.
Δε μου φτάνει ποτέ
να σου πω σ’ αγαπώ
μου τελειώνει πριν να σου δωθώ,
ναι δε φτάνει ποτέ
γι’ αυτά που ζητώ
για όσα έχω να κάνω μου λέει “ως εδώ”
