Αυτόν τον δρόμο τον ξέρω καλά,
με μηχανή, με τα πόδια, μ’ αμάξι.
Και πρωινά, μεσημέρια και αργά,
μα έχετε ο δρόμος και εσύ πια αλλάξει.
Σ’ αυτό το δρόμο αγωνίες, χαρές,
και τσακωμοί κι υποψίες και ζήλιες.
Τώρα περνώ μια στις τόσες φορές,
και ξαναζώ τις στιγμές μας τις χίλιες
Όταν κάτι τελειώνει, κάτι άλλο αρχίζει,
όσο κι αν η ζωή στα θυμίζει.
όταν κάτι τελειώνει, κάτι άλλο αρχίζει,
η ζωή πάει εμπρός, συνεχίζει…
Αυτόν τον δρόμο τον ξέρω καλά,
ακούω τα γέλια σου απ’ τη γωνία.
Όποιος δεν έχασε ακόμα γελά,
όποιος δε γνώρισε την αγωνία.
Σ’ αυτόν τον δρόμο αλλάξαν πολλά,
όπως αλλάζουμε εμείς κάθε ώρα.
Κι είναι τα μάτια μου πάλι θολά,
δρόμοι του χθες που δε φτάσαν στο τώρα
