Χθες το βράδυ τα φτερά σου
μου ‘πανε πως τ’ άπλωσες
και σε άλλο παραμύθι
δίχως τύψεις ξάπλωσες.
Είδες, είδες,
τώρα πρέπει να σε δένω μ’ αλυσίδες.
Είδες, είδες,
αλλιώς τα λες, αλλιώς μετράς
κι αλλιώς την είδες.
Κάτι που ‘ναι δεδομένο,
κάτι που ‘ναι φανερό
προσπαθείς να τ’ αναιρέσεις
και με βγάζεις και τρελό.
Είδες, είδες,
τώρα πρέπει να σε δένω μ’ αλυσίδες
Είδες, είδες,
αλλιώς τα λες, αλλιώς μετράς
κι αλλιώς την είδες.
