Κάθε φορά που σε κοιτώ
θέλω να σου πω όσα δεν είπα
πως παραδόθηκα εγώ
σ’ αυτό το χωρισμό
Κάθε φορά που με κοιτάς
μέσα μου ξυπνάς μια καταιγίδα
ψάχνει λιμάνι το κορμί
κι εσύ είσαι η αφορμή
Μα δε γίνεται
να θυμάται ακόμα η καρδιά να πονάει
δε γίνεται
αφού λένε πως ό,τι πληγώνει
στο χρόνο αφήνεται
κι ό,τι αλλάζει
αλλάζει μόνο για καλό
Δε γίνεται
υποτίθεται πως σε ξεπέρασα
μα δε γίνεται
και το κάθε σημάδι στο σώμα
αρνιέται δε σβήνεται
και τις νύχτες σου φωνάζει
σ’ αγαπώ
Κάθε φορά που με κοιτάς
μέσα μου χτυπάς την ίδια πόρτα
ανοίγω μες στα σκοτεινά
ξανά και είσαι εδώ
Κάθε φορά που σε κοιτώ
τυφλώνουν το μυαλό τα ίδια φώτα
και πάλι ψάχνει σαν τρελή
η αγάπη να κρυφτεί
Μα δε γίνεται
να θυμάται ακόμα η καρδιά να πονάει
δε γίνεται
αφού λένε πως ό,τι πληγώνει
στο χρόνο αφήνεται
κι ό,τι αλλάζει
αλλάζει μόνο για καλό
Δε γίνεται
υποτίθεται πως σε ξεπέρασα
μα δε γίνεται
και το κάθε σημάδι στο σώμα
αρνιέται δε σβήνεται
και τις νύχτες σου φωνάζει
σ’ αγαπώ
