Άκου να δεις τι έλεγες κι εγώ σ’ είχα πιστέψει
άκου να δεις τι έλεγες κι εγώ σ’ είχα λατρέψει
άκου να δεις τι έλεγες και όλα στα `χα δώσει
και τώρα εγώ που χάνομαι, ποιος θα `ρθει να με σώσει.
Σ’ άκουγα να λες, να λες, να λες, το πόσο μ’ αγαπάς
σ’ άκουγα να λες, να λες, να λες, πως ζεις για μένα μόνο
μα εδώ και δυο βραδιές εσύ στο σπίτι δεν πατάς
σ’ άκουγα να λες, να λες, να λες και τώρα το πληρώνω.
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτω θα με βρεις
και στο λέω δε θα γλιτώσεις και να μου το θυμηθείς.
Άκου να δεις τι έλεγες και μ’ έκανες κομμάτια
άκου να δεις τι έλεγες κοιτώντας με στα μάτια
άκου να δεις τι έλεγες και όλα ήταν δικά σου
μα ήταν από σίδερο φτιαγμένη η καρδιά σου.
Σ’ άκουγα να λες, να λες, να λες, το πόσο μ’ αγαπάς
σ’ άκουγα να λες, να λες, να λες, πως ζεις για μένα μόνο
μα εδώ και δυο βραδιές εσύ στο σπίτι δεν πατάς
σ’ άκουγα να λες, να λες, να λες και τώρα το πληρώνω.
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτω θα με βρεις
και στο λέω δε θα γλιτώσεις και να μου το θυμηθείς.
