Αν ήσουνα αγάπη θα με κράταγες
Δε θα άνοιγες τα χέρια σου να φυγω
Την πορτα σου θα πρόφτανες να κλείδωνες…
θα με έσφιγκες στα στήθια σου να μείνω
Αν ήσουνα αγάπη θα το ένιωθα
οι άντρες και τους χάρτες τους αλλάζουν
αν ήσουνα αγάπη δε θα ράγιζα
τα σύνορα που βάζεις με τρομάζο
Γίνε τώρα γυμνή αγκαλιά
δως μου όση μου πρέπει καρδιά
Τη ζωή μου αρνιέμαι, σε βρίζω
θέλω τώρα αμέσως να ‘ρθεις
βρες το δρόμο, τον τρόπο μπορείς
παραμύθι μου γίνε, τ’αξίζω!
Αν ήσουνα αγάπη δε θα δείλιαζες
οι έρωτες που καίνε δε παγώνουν
με μούδιασες με στέγνωσες, με άδειασες
τα μέτρια το ξέρεις με σκοτώνουν
Γίνε τώρα γυμνή αγκαλιά
δως μου όση μου πρέπει καρδιά
Τη ζωή μου αρνιέμαι, σε βρίζω
θέλω τώρα αμέσως να ‘ρθεις
βρες το δρόμο, τον τρόπο μπορείς
παραμύθι μου γίνε, τ’αξίζω!
