Πως θα ‘θελα ν’ ακούσω αυτά που μου έλεγες χθες το βράδυ
να δω αν έχουν διαφορά τα λόγια σου στο φως απ’ το σκοτάδι
Κι έτσι να νιώσω αληθινά, χωρίς ντροπή, το πόσο σε ζηλεύω
στα λόγια που μου είπες χθες και τέλειωνες στη λέξη `’σε λατρεύω”
Πες το δυο φορές, κι άλλες δυο φορές
πες το να τ’ ακούσει όλος ο κόσμος
Πες το δυο φορές, κι άλλες δυο φορές
πες το απλά χωρίς αναστολές
Πως θα ‘θελα να είχα ηχογραφήσει αυτά που μου πες σε κασέτα
ο έρωτας ο αυθόρμητος δεν έχει λογική ούτε ρεσέτα
Τι όμορφο που θα `τανε να λες πως με λατρεύεις κάθε μέρα
σαν να ‘ταν πρωινό που στο σερβίρουν με τη λέξη καλημέρα
