Στις ίδιες καρέκλες
Μέχρι το πρωί μιλούσαμε
Κι η νύχτα σαν βαγόνι που άλλο δρόμο έχει πάρει
Στις ίδιες καρέκλες
Πότε πότε διαφωνούσαμε
Δικαστής μας ένα αλλιώτικο παράξενο φεγγάρι
Στις ίδιες καρέκλες
Τις καρδιές μας ξενυχτούσαμε
Στις ίδιες καρέκλες
Τη ζωή τη φανταστήκαμε
Σα στιγμή που ο έρωτας ελέγχει
Στις ίδιες καρέκλες
Τελικά συμβιβαστήκαμε
Με μια λύση που ο καθένας μας αντέχει
Στις ίδιες καρέκλες
Είμαι μόνη και βαρέθηκα
Κι ο χρόνος σαν γιρλάντα γιορτινή που τη μαζεύουν
Στις ίδιες καρέκλες
Πάλι απόψε ονειρεύτηκα
Πως τα φιλιά σου δραπετεύσανε κι εμένανε γυρεύουν
Στις ίδιες καρέκλες
Εκεί που σ’ ερωτεύτηκα
