Έτσι ξεκίνησα εγώ
με την καρδιά μου χώμα
και μ’ ένα μαύρο ουρανό
που ‘ψαχνε άλλο χρώμα.
Όνειρα κάνουν οι τρελοί
δεν ταίριαζαν σε μένα
πόσο ν’ ανέβω πιο ψηλά
με τα φτερά κομμένα.
Οι δρόμοι με μεγάλωσαν
κι οι νύχτες με ξυπνήσαν
αλήτες και παράνομοι
μαζί μου περπατήσαν.
Ζωή στο πεζοδρόμιο
παράπονα για χάδια
αγάπησα και πόνεσα
στου κόσμου τα σκοτάδια.
Έτσι ξεκίνησα εγώ
με μια βαλίτσα μόνο
και όλους να λογαριαστώ
και κόντρα με το χρόνο.
Τράβηξα μέσα μου γραμμή
και χάραξα πορεία
κι είμαι στον κόσμο το μικρό
μεγάλη ιστορία.
