Μου ορκιζόσουνα πως με λατρεύεις
και τώρα φεύγεις και με παρατάς
πες μου λοιπόν τι γυρεύεις
που θα πας, που θα πας, που θα πας.
Μια ολόκληρη ζωή δεν τηνε θυμάσαι
την καλή μου την καρδιά δεν τηνε λυπάσαι
δε βαστώ το χωρισμό μη με τυραννάς
που θα πας, που θα πας, που θα πας.
Πάρε καλύτερα μαύρο φαρμάκι
και πότισε με αν δε μ’ αγαπάς
σκέψου και μένα λιγάκι
που θα πας, που θα πας, που θα πας.
Μια ολόκληρη ζωή δεν τηνε θυμάσαι
την καλή μου την καρδιά δεν τηνε λυπάσαι
δε βαστώ το χωρισμό μη με τυραννάς
που θα πας, που θα πας, που θα πας.
Που θα πας, που θα πας, που θα πας.
