Τα νερά φωτίστηκαν κι όλα τα φεγγάρια
που μικρός λαχτάρισες γλιστρούνε
στα δικά μας μαξιλάρια.
Ταξιδιώτη, αν ζητάς τη μικρή σου χώρα,
φέγγει εδώ λαμπρότερη απ’ ό,τι
στων ονείρων σου την ώρα.
Άκου, άκου, άκου, άκου. Έλα, έλα, έλα, έλα.
Οι γοργόνες σε καλωσορίζουν,
κόψε τους δεσμούς που σε γυρίζουν.
Ψέμα είν’ η πατρίδα.
Ψέμα είν’ η πατρίδα
και μια τρέλα. Έλα!
Χρόνος δεν υπάρχει εδώ, δεν υπάρχει πόνος,
μόνο μια τρελή χαρά που μέσα της
ποτέ δε θα είσαι μόνος.
Σαν παιχνίδι πλούσιο που όλο ξαναρχίζει,
δίχως της φωλιάς το βάρος
αιώνια η ζωή σου θα κερδίζει.
Άκου, άκου, άκου, άκου. Έλα, έλα, έλα, έλα.
Οι γοργόνες σε καλωσορίζουν,
κόψε τους δεσμούς που σε γυρίζουν.
Ψέμα είν’ η πατρίδα.
Ψέμα είν’ η πατρίδα
και μια τρέλα. Έλα!
Ιθαγδάτη, νησάκι που ανεβαίνει στην πηγή.
Ιθαγδάτη, δεν έχω εγώ
άλλο φως και άλλον οδηγό.
