Στο σκοινί απ’ το κορμί σου
ακροβάτης περπατώ
μα όσο ακούω τη φωνή σου
δύσκολα ισορροπώ
Κι όλο μοιάζει ότι φτάνω
μα είσαι ακόμα μακριά
κι όλο νιώθω πως γλιστράω
και φωνάζω δυνατά πως….
Λιώνω στην παλάμη του χεριού σου
σαν νιφάδα του χιονιού
Λίωνω και γλιστράω στο κορμί σου
και σκορπίζομαι παντού
Στην κοιλάδα του κορμιού σου
διψασμένος να κυλώ
και στη χουφτα του χεριού σου
το νερό ν’ αναζητώ
Μες στις λίμνες των ματιών σου
να βυθίζομαι αργά
στην χαράδρα των χειλιών σου
να φωνάζω δυνατά πως…
Λιώνω στην παλάμη του χεριού σου
σαν νιφάδα του χιονιού
Λίωνω και γλιστράω στο κορμί σου
και σκορπίζομαι παντού
