Παράξενα κι απόψε με κοιτάς
σωπαίνεις σαν παιδί και δε μιλάς
ηρέμησε και μην ανησυχείς
στα μάτια μου τα μάτια σου θα δεις
Αδυναμία μου μεγάλη και παραπονό μου
σ’ έχω βάλει πάνω κι απ’ τον εαυτό μου
τίποτα, μα τίποτα να μας χωρίσει δεν μπορεί
Αδυναμία μου μεγάλη και παραπονό μου
σκέψη που δε βγαίνει απο το μυαλό μου
ο, τι πιο πολύτιμο αυτού του κόσμου είσαι εσύ μονάχα εσύ
Κι αν πέρασα πολλά εσύ δε φταις
πληρώνεις αμαρτίες μου παλιές
μα ό,τι κι αν με πλήγωσε πολύ
ξεχάστηκε στο πρώτο μας φιλί
