Μαντάμ Σουσού σε λέγανε
αυτοί που δε σε ξέρανε
μα εγώ που σ’ αγαπώ μωρέ ζαργάνα
σε φώναζα στον έρωτα Σουζάνα.
Αντίο Σουζάνα στο φως της αυγής
στο φως του γκαζιού ξαπλωμένη
αντίο ψυχή της δικής μου ψυχής
περήφανη και πληγωμένη.
Αντίο Σουζάνα στο φως της αυγής
που έφεγγες σαν πορσελάνα
αντίο ψυχή της δικής μου ψυχής
αντίο για πάντα Σουζάνα
Απόψε που χωρίζουμε
και σαν χαρτί ξεσκίζουμε
μια χάρη σου ζητώ μωρέ ζαργάνα
κανείς να μη σε ξαναπεί Σουζάνα
Αντίο Σουζάνα στο φως της αυγής
στο φως του γκαζιού ξαπλωμένη
αντίο ψυχή της δικής μου ψυχής
περήφανη και πληγωμένη
Αντίο Σουζάνα στο φως της αυγής
που έφεγγες σαν πορσελάνα
αντίο ψυχή της δικής μου ψυχής
αντίο για πάντα Σουζάνα
