Ο ήρωας, ο πρώτος της γειτονιάς
αυτός που με αέρα περνά και γυρνάς
που νιώθει να τον θέλουν, να τον
θαυμάζουν όλοι.
Ο πρώτος της πλατείας, του πάρκινγκ
του χωριού θα δούμε τι αξίζει αν πάει
κάπου αλλού. Θα δούμε αν αξίζει στο
δρόμο για την πόλη.
Είναι δύσκολο να ’σαι ο εαυτός σου
όταν χίλια δυο μάτια σε κοιτούν…
Να διαλέξεις ποιος είναι ο άνθρωπός σου
όταν όλοι τις ανάγκες τους μετρούν…
Μα είμαι εγώ για πράγματα άλλα,
αληθινά, πολύ πιο μεγάλα…
Και αν φύγεις που να πας πιο πέρα
από εδώ, μα κανένας δεν ανήκει στο φόβο αυτό..
Ελεύθερος θα ’σαι να σπάσεις τα δεσμά σου..
Στο δρόμο σου σε σπρώχνουν, σιγά ρε κόσμε πια!
Μα θες και να πετάξεις, βαθιά σου έχεις φτερά,
μα όσοι σ’ αγαπήσαν σου βάλαν τη φωτιά σου.
Είναι δύσκολο μα πλησιάζω
στης αλήθειας μου το φως και τη ζωή.
Είσαι ο κόσμος μου και σ’αγκαλιάζω,
ζούσα πάντα την αγάπη τη μισή.
Μα είμαι εγώ για πράγματα άλλα,
αληθινά, πολύ πιο μεγάλα..
