Ένας λύκος καπετάνιος απ’ την Σύρα
στο καράβι τριγυρνά κάθε βραδιά
και θυμάται μια μικρούλα ζωντοχήρα
που του έφερε φουρτούνα στην καρδιά.
Το τσιμπούκι του δε σβήνει κι όλο πίνει
έχει βλέμμα σαν το κύμα αγριωπό
κι ένας μούτσος πίσω απ’ ένα φινιστρίνι
τραγουδά όλο τον ίδιο το σκοπό.
Καπετάνιε, καπετάνιε χαμογέλα
η αγάπη είναι φουρτούνα που περνά
μην αφήνεις την καρδιά σου μια κοπέλα
σαν καράβι τώρα να την κυβερνά.
Στη ζωή μας μια γυναίκα δε μας φτάνει
καπετάνιε τη ζωή για να χαρείς
ρίξε άγκυρα στο πρώτο το λιμάνι
και καινούρια αγάπη κοίταξε να βρεις.
Μέρα νύχτα με τα κύματα παλεύει,
ταξιδεύει για να βρει παρηγοριά
όμως όσο μακριά κι αν ταξιδεύει
η καρδιά του έχει αράξει στη στεριά.
Απ’ τα χέρια δεν αφήνει το τιμόνι
Το καράβι μες στα κύματα πηδά
Κι ο λοστρόμος σαν αρχίσει και νυχτώνει
με τους ναύτες απ’ την πλώρη τραγουδά
Καπετάνιε, καπετάνιε χαμογέλα
η αγάπη είναι φουρτούνα που περνά
μην αφήνεις την καρδιά σου μια κοπέλα
σαν καράβι τώρα να την κυβερνά.
Στη ζωή μας μια γυναίκα δε μας φτάνει
καπετάνιε τη ζωή για να χαρείς
ρίξε άγκυρα στο πρώτο το λιμάνι
και καινούρια αγάπη κοίταξε να βρεις.
