Βγήκε το φεγγάρι βόλτα
και με βρήκε στου σπιτιού σου
τα σκαλιά
Μου ’πε μη χτυπάς την πόρτα
γιατί σ’άλλον δίνει τώρα τα φιλιά
Και μιλήσαμε για σένα
και για μένα που ακόμα
σ’ αγαπώ
με τα μάτια δακρυσμένα
δεν μπορούσα τίποτα άλλο
να του πω
Πες μου τι σου φταίω
και με κάνεις κι όλο κλαίω
κι όλο κλαίω ως το πρωί
Να ’βγαινες τυχαία
να μας έβλεπε παρέα
το φεγγάρι πριν χαθεί
Πες μου τι σου φταίω
και με κάνεις κι όλο κλαίω
κι όλο κλαίω ως το πρωί
Να ’βγαινες τυχαία
να μας έβλεπε παρέα
το φεγγάρι πριν χαθεί
Πάλι το φεγγάρι να’βρει
μες στη νύχτα το δικό του ουρανό
λέει όταν θα ξανάρθει
να με δει με σένα όπως θέλω εγώ
Το κορμί σου να σκεπάζω
και η νύχτα να μας παίρνει αγκαλιά
και να κόβω και να βάζω το φεγγάρι
στα δικά σου τα μαλλιά
Πες μου τι σου φταίω
και με κάνεις κι όλο κλαίω
κι όλο κλαίω ως το πρωί
Να ’βγαινες τυχαία
να μας έβλεπε παρέα
το φεγγάρι πριν χαθεί
Πες μου τι σου φταίω
και με κάνεις κι όλο κλαίω
κι όλο κλαίω ως το πρωί
Να ’βγαινες τυχαία
να μας έβλεπε παρέα
το φεγγάρι πριν χαθεί
