Τέτοια ώρα που γυρνάς και που κοιμάσαι
ποιος ξέρει τάχα να μου πει
αν υπάρχουνε στιγμές που με θυμάσαι
ποιος ξέρει τάχα να μου πει
Τώρα πια λείπεις εσύ
και προσπαθώ μ’ ένα ποτό
τη μοναξιά μου να σκοτώσω
Τώρα πια λείπεις εσύ
που μου ’χες πει αν χρειαστεί
και τη ζωή μου θα σου δώσω
Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις
καλύτερα να μη ξαναγυρίσεις
βαρέθηκα να έρχεσαι να φεύγεις
κουράστηκα δεν πάει άλλο πια
Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις
δε θέλω να μου δώσεις εξηγήσεις
βαρέθηκα τα ψεύτικα τα λόγια
κουράστηκα δεν πάει άλλο πια
Που να πήγαν οι στιγμές του έρωτά μας
ποιος ξέρει τάχα να μου πει
κι αν θα βγουν αληθινά τα όνειρά μας
ποιος ξέρει τάχα να μου πει
Τώρα πια λείπεις εσύ
και προσπαθώ μ’ ένα ποτό
τη μοναξιά μου να σκοτώσω
Τώρα πια λείπεις εσύ
που μου ’χες πει αν χρειαστεί
και τη ζωή μου θα σου δώσω
Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις
καλύτερα να μη ξαναγυρίσεις
βαρέθηκα να έρχεσαι να φεύγεις
κουράστηκα δεν πάει άλλο πια
Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις
δε θέλω να μου δώσεις εξηγήσεις
βαρέθηκα τα ψεύτικα τα λόγια
κουράστηκα δεν πάει άλλο πια
