Σε σκέφτομαι
κι ο ύπνος με κοιτάζει απ’ την απέναντι γωνιά δεν πλησιάζει
Σε σκέφτομαι
κι οι ώρες καρφωμένες μες στα ρολόγια από καιρό σταματημένες
Κάτι τέτοιες ώρες με χνώτα μεθυσμένα
και φωνή που σπάει στα χείλη τα στεγνά
σου λέω απελπισμένα ζωή χωρίς εσένα
μοιάζει κάθε ώρα βουτιά στο πουθενά
Κάτι τέτοιες ώρες τα δάκρυα για σένα
σαν κρύσταλλα σπασμένα ματώνουν την καρδιά
Σε σκέφτομαι
κι η νύχτα δε χαράζει μες στης καρδιάς την σκοτεινιά πάλι πλαγιάζει
Σε σκέφτομαι
κι ο πόνος δεν κοιμάται θυμίζει λόγια σου πικρά δε με λυπάται
Κάτι τέτοιες ώρες με χνώτα μεθυσμένα
και φωνή που σπάει στα χείλη τα στεγνά
σου λέω απελπισμένα ζωή χωρίς εσένα
μοιάζει κάθε ώρα βουτιά στο πουθενά
Κάτι τέτοιες ώρες τα δάκρυα για σένα
σαν κρύσταλλα σπασμένα ματώνουν την καρδιά
