Ξεθωριασμένη ζωγραφιά λείπει το χρώμα κι η χαρά
απ’ τις καρδιές μας
Νίκησε πάλι ο εγωισμός αυτό ο μόνιμος εχθρός
που καταστρέφει όλες τις στιγμές μας
Στη μάχη ποιος θα επιβληθεί αρκεί να υπάρχει υπερβολή
τι κι αν στο τέλος μας πονάει
Πόσο θ’ αντέξει το φιλί πόσο μπορεί να συγχωρεί
και να ξεχνάει
Χάνεται η αγάπη και δε γυρνά
του έρωτα το βέλος μας προσπερνά
προλάβαμε να πούμε σ’ αγαπώ μα δεν το νιώσαμε
περάσαμε με κόκκινο κι οι δυο κι έτσι τελειώσαμε
Θα ‘θελα πίσω να γυρνώ το χρόνο για να διορθώσω
τόσα λάθη
Τη μάχη θα ‘κανα γιορτή και τις φωνές μας μουσική
αντί ν’ αφήσω να σκοτώσουν την αγάπη
Τώρα κανένας δε μιλά σιωπή και φόβος κυβερνά
μες τις ψυχές μας
Ξέρω μετάνιωσες και συ να επιμένεις να πληθαίνεις
τις πληγές μας
Χάνεται η αγάπη και δε γυρνά
του έρωτα το βέλος μας προσπερνά
προλάβαμε να πούμε σ’ αγαπώ μα δεν το νιώσαμε
περάσαμε με κόκκινο κι οι δυο κι έτσι τελειώσαμε
