Αν κάτι μας συμβεί και πια εγώ κι εσύ
δεν είμαστε μαζί
μια πληγή θα’μαι ανοιχτή
στα μάτια μου βροχή και νύχτα κάθε αυγή
ζωή άδεια και μισή
Αν έρθει η συμφορά να κόψεις τα σχοινιά
μείνε μακριά θα χαθώ μόνη μου εδώ
στου τέλους το βυθό μόνη θ’αφεθώ
πάλι εγώ παράλογα αγαπάω
Μου λείπεις προτού να ’χεις φύγει
και μόνο να το σκεφτώ
αέρας της λύπης με πνίγει
ανάσα μου μείνε εδώ
Μου λείπεις προτού να ’χεις φύγει
χωρίς να συμβεί κακό
ο φόβος παντού με τυλίγει
αιώνας το κάθε λεπτό
σε θέλω εδώ…
Αν κάτι μας συμβεί και πια εγώ κι εσύ
δεν είμαστε μαζί
τι να βρω να ξαναγαπώ ψυχή για να δεθώ
ξανά να ονειρευτώ
Πάλι εγώ παράλογα αγαπάω
Μου λείπεις προτού να ’χεις φύγει
και μόνο να το σκεφτώ
αέρας της λύπης με πνίγει
ανάσα μου μείνε εδώ
Μου λείπεις προτού να ’χεις φύγει
χωρίς να συμβεί κακό
ο φόβος παντού με τυλίγει
αιώνας το κάθε λεπτό
σε θέλω εδώ…
