Έφτασε λοιπόν η ώρα για να πεις αντίο
και το δρόμο να τραβήξεις για το χωρισμό
μοναξιά και ανηφόρα έχουμε κι οι δύο
μια αγκαλιά το όνειρό μας που έμεινε μισό
Δεν ξέρω πως γη κι ουρανός
το κανονίσανε μαζί
και μοιάζει τώρα το φιλί
συννεφιασμένη Κυριακή
Κράτα με για λίγο ακόμα πριν χαθείς απόψε
δώσ’ μου το γλυκό σου σώμα τελευταία φορά
μη μου λες ότι λυπάσαι και το φόβο διώξε
τι θα γίνω δε σε νοιάζει και δε σ’αφορά
Δεν ξέρω πως γη κι ουρανός
το κανονίσανε μαζί
και μοιάζει τώρα το φιλί
συννεφιασμένη Κυριακή
