x

Το ρεφραίν σ' αγαπώ / ΣΤΙΧΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

Καλλιτέχνης Σαββόπουλος Διονύσης
Album Μην πετάξεις τίποτα
Έτος 1994
Στιχουργός Σαββόπουλος Διονύσης
Συνθέτης Σαββόπουλος Διονύσης
Είδος μουσικής
Θεματολογία
Σχέση ρουτίνας και πλήξης τρελής
σχέση ταπείνωσης και προσμονής
πως το αντέξαν μπαμπάς και μαμά
και ο θείος ο Μίμης κι Βέμπω η θεά;

Σχέση του γάμου του συμβιβασμού
μα το ρεφραίν ανεβαίνει αλλού,
νύχτα στον κήπο στα τζάμια βροχή
σαν παλιά μελωδία στο αμπαζούρ το θαλασσί.

Μονάχος μιλάς μπουμπουκάκι
να μπω λιγουλάκι κι εγώ
τα δυο ποδαράκια μου πάγοι
στα δυο τα ζεστά σου ας χωθούν,
που σβήσαν τα σώματα οι σπάγκοι
με τέτοιο Φλεβάρη καιρό.

Σ’ αγαπώ σε παντρεύομαι,
σ’ αγαπώ σ’ ονειρεύομαι,
σ’ αγαπώ είμαι παιδάκι σου
μια φωτιά στο καθρεφτάκι σου.

Σ’ αγαπώ μάτια, ξανθά μαλλιά,
σ’ αγαπώ χείλη ρόδινα,
πορφυρά, μεταξωτά παντού
του ουρανού και του προσώπου αυτού.

Σχέση διαψεύσεων, σχέση πληγών,
λάτιν με πλάτη κι οι δυο οκλαδόν.
Ξάφνου ο στίχος αρπάζει φωτιά
κατακόκκινα τζάμια κι ο ήλιος βουτιά.

Στην Πατησίων μια δύση χρυσή
ήλιε αρχηγέ μου ρεφραίν μου εσύ,
απ’ τον φεγγίτη του μπάνιου πηδάς
κι όλο κάλτσες, σλιπάκια στα πλακάκια σκορπάς.

Τα βλέφαρα κλείσε ζουζούνι
και σκύψε τη γκλάβα σου εδώ
μην πάει στα μάτια σαπούνι
και πεις πως σε τύφλωσα εγώ,
στην κάμαρα σου `χω κουστούμι
κουκλί στο χορό να σε ιδώ.

Σ’ αγαπώ σε παντρεύομαι,
σ’ αγαπώ σ’ ονειρεύομαι,
σ’ αγαπώ είμαι παιδάκι σου
μια φωτιά στο καθρεφτάκι σου.

Σ’ αγαπώ μάτια, ξανθά μαλλιά,
σ’ αγαπώ χείλη ρόδινα,
πορφυρά, μεταξωτά παντού
του ουρανού και του προσώπου αυτού.