Είναι τα βράδια αξημέρωτα,
όταν μια αγάπη αιμορραγεί,
είναι ποτάμι το δάκρυ βρέχοντας,
πνίγει καρδιές και βάζει τέλος σ’ αυτό που λέγεται ζωή,
Είμαστε τώρα κι οι δυο στα πρόθυρα,
κι ανοίγει η πόρτα του χωρισμού,
πήγαν χαμένα ελπίδες και όνειρα,
είμαστε θύματα του εγωισμού,
Είναι τα βράδια αξημέρωτα,
όταν μια αγάπη αιμορραγεί,
υπάρχει κάτι που δε σ’ αφήνει,
αφού η αγάπη αργοσβήνει να νιώσεις το ζεστό φιλί,
Είμαστε τώρα κι οι δυο στα πρόθυρα,
κι ανοίγει η πόρτα του χωρισμού,
πήγαν χαμένα ελπίδες και όνειρα,
είμαστε θύματα του εγωισμού.
