Έξω απ’ το τζάμι μου κοιτάω
περαστικούς, αγκαλιασμένους
κι αλλού το βλέμμα μου γυρνάω,
δεν το αντέχω πια να βλέπω ερωτευμένους.
Έλα παρηγόρησε με, πάρε με, ταξίδεψε με εσύ
Έλα μες στην αγκαλιά μου κι όλα τ’ άδικα, δικά μου, εσύ…
Μόνο εσύ, μπορείς να μ’ αναστήσεις
εσύ, μπορείς να με κρατήσεις, εσύ
να επιστρέψω στη ζωή.
Μόνο εσύ, μακρυά σου δεν αντέχω
είσαι ότι έχω και δεν έχω,
δεν το μπορώ να ζω μια αδιάφορη ζωή.
Με τ’ αυτοκίνητο περνάω
από τα μέρη που πηγαίναμε μαζί
και τώρα μόνος τριγυρνάω,
δίχως καρδιά, δίχως ψυχή
Έλα παρηγόρησε με, πάρε με, ταξίδεψε με εσύ
Έλα μες στην αγκαλιά μου κι όλα τ’ άδικα, δικά μου, εσύ.
