Ούτε μία πρόφαση δε βρήκες
να δεις αν ζω ή αν πεθαίνω
Ούτε ένα μήνυμα δεν ήρθε
και εγώ στη κόλαση πηγαίνω
Μόνος μου είμαι τώρα
κι η ζωή μου ανηφόρα
ομίχλη, συννεφιά μες στη καρδιά μου
Μόνος μου υποφέρω
που σε θέλω μα δε σ’ έχω
πήρανε φωτιά τα όνειρά μου
Δε τηλεφώνησες…
δε τηλεφώνησες ποτέ, απλά με αγνόησες
λες και δε με αγάπησες ποτέ
Δε τηλεφώνησες
και άλλο ένα βράδυ προσπαθώ
να μαζέψω τα κομμάτια
απ’ τον σπασμένο μου εαυτό
Δε τηλεφώνησες…
δε τηλεφώνησες ποτέ, τη ζωή σου προχώρησες
σαν να μη με γνώρισες ποτέ
να ‘ξερα άραγε δεν έχεις μέσα σου καρδιά
δε νιώθεις πόνο, δε νιώθεις θλίψη
πες μου τι νιώθεις τελικά…
Ούτε μία πρόφαση δε βρήκες
να δεις τι κάνω, πως περνάω
Παλιά σου σημειώματα κοιτάω
που έγραφες “για πάντα θα σ’ αγαπάω”
Μόνος μου υποφέρω
που σε θέλω μα δε σ’ έχω
πήρανε φωτιά τα όνειρά μου
Δε τηλεφώνησες…
δε τηλεφώνησες ποτέ, απλά με αγνόησες
λες και δε με αγάπησες ποτέ
Δε τηλεφώνησες
και άλλο ένα βράδυ προσπαθώ
να μαζέψω τα κομμάτια
απ’ τον σπασμένο μου εαυτό
Δε τηλεφώνησες…
δε τηλεφώνησες ποτέ, τη ζωή σου προχώρησες
σαν να μη με γνώρισες ποτέ
να ‘ξερα άραγε δεν έχεις μέσα σου καρδιά
δε νιώθεις πόνο, δε νιώθεις θλίψη
πες μου τι νιώθεις τελικά…
