Να φύγω εσύ το ζήτησες
μου είπες πως τελειώσαμε εδώ
πολύ ψυχρά μου μίλησες
χωρίς να το σκεφτείς αν πληγωθώ
προσπάθησα ανώφελα το κλάμα μου
να πνίξω να κρυφτώ
Παράπονο με έπιασε και καταιγίδα ξέσπασε
με της ψυχής τα δάκρυα στα μάτια σε κοιτώ
στην αγκαλιά σου έτρεξα και σε ρωτώ πού έφταιξα
και σε ρωτώ τι άλλαξε και φτάσαμε ως εδώ
Που ’ναι το φιλότιμό σου
πως αντέχει ο εαυτός σου
κι ο τρελός εγωισμός σου
σαν μαχαίρι απόψε με τρυπά
Που ’ναι το φιλότιμό σου
πως αντέχει ο εαυτός σου
να σκοτώνεις έναν άντρα
που σε αγαπάει δυνατά
Τα πράγματά μου μάζεψα
χωρίς κουβέντα να σου πω
να μη δακρύσω πάλεψα μπροστά σου
μόνο από εγωισμό
μα δυνατός δε στάθηκα
και ξέσπασα σε αναφιλητό
Παράπονο με έπιασε και καταιγίδα ξέσπασε
με της ψυχής τα δάκρυα στα μάτια σε κοιτώ
στην αγκαλιά σου έτρεξα και σε ρωτώ πού έφταιξα
και σε ρωτώ τι άλλαξε και φτάσαμε ως εδώ
Που ’ναι το φιλότιμό σου
πως αντέχει ο εαυτός σου
κι ο τρελός εγωισμός σου
σαν μαχαίρι απόψε με τρυπά
Που ’ναι το φιλότιμό σου
πως αντέχει ο εαυτός σου
να σκοτώνεις έναν άντρα
που σε αγαπάει δυνατά
