Ψάχνω μες στους δρόμους, στα φώτα, στις βιτρίνες
ψεύτικες αγάπες που κάψανε τις μνήμες
Κίτρινα φανάρια μου λένε να προσέχω
και η μοναξιά γιορτάζει που δε σ’ έχω
Ψάχνω σε μπαράκια και σ’ άγνωστες καβάτζες
στάζουν τα ηχεία κλάμα και τσαλκάτζες
Λέω τ’ όνομά σου, κανένας δε σε ξέρει
και νυχτώνει φως μου μέρα μεσημέρι
Δε σε βρίσκω κι έχω χάσει
γη και ουρανό
Δε σε πιάνω, δε σ’ αγγίζω
και παρανοώ
Σαν χαμένος δορυφόρος
χρόνια τριγυρνώ
σ’ ένα σύμπαν που μου μοιάζει
τόσο πια μικρό
Σαν χαμένος δορυφόρος
χρόνια τριγυρνώ
κι όλο σου φωνάζω σ’ αγαπώ
Ψάχνω σε βιβλία παλιά κιτρινισμένα
σε ζητώ σε graffiti μισοτελειωμένα
Σε παλιές σελίδες με άδειες αναμνήσεις
σε τσαλακωμένες ψάχνω ψευδαισθήσεις
Μέσα στα τραγούδια που είχες αγαπήσει
στα παλιά σταυρόλεξα που δε βρήκες λύση
στου σαββατοκύριακου τις θολές εικόνες
στα υγρά φθινόπωρα, στους παγετώνες
Δε σε βρίσκω κι έχω χάσει
γη και ουρανό
Δε σε πιάνω, δε σ’ αγγίζω
και παρανοώ
Σαν χαμένος δορυφόρος
χρόνια τριγυρνώ
σ’ ένα σύμπαν που μου μοιάζει
τόσο πια μικρό
Σαν χαμένος δορυφόρος
χρόνια τριγυρνώ
κι όλο σου φωνάζω σ’ αγαπώ
