Πως να σε λησμονήσω
πες μου πως να σ’ απαρνηθώ,
τα μάτια μου να κλείσω
να μπορέσω να κοιμηθώ;
Πως να σε συντροφέψω καλέ μου
στον ουρανό που πας,
κουράγιο που να κλέψω αητέ μου
που δε φτεροκοπάς;
Που ‘ναι τ’ άνθη να σκεπάσω
το κορμί σου τ’ ασάλευτο,
που να βρω να σωπάσω
της καρδιάς τ’ αναφιλητό;
Πως να σε συντροφέψω καλέ μου
στον ουρανό που πας,
κουράγιο που να κλέψω αητέ μου
που δε φτεροκοπάς;
Ατέλειωτο ταξίδι
σαν της ρίζας βαθιά στη γη,
αχ η ζωή μου ξύδι
και αλάτι μες στην πληγή.
