Σαν μουσικός πλανόδιος παράσταση θα δίνω μες στα τρένα
Ο πόνος μου υπόγειος που κρύβει έναν έρωτα για σένα
Τα λόγια στα τραγούδια μου στα μάτια σου που έχασα θα μοιάζουν
Θα παίζω ασταμάτητα κι ας έρχονται οι βραδιές να με δικάζουν
Κι ας έρχονται οι βραδιές να με δικάζουν
Σαν κιθαρίστας του Θεού θα λέω τραγουδώντας πως σε θέλω
Άστεγους θα ‘χω θεατές αστέρια να μου ρίχνουν στο καπέλο
Σαν κιθαρίστας του Θεού θα λέω τραγουδώντας πως σε θέλω
Κι αν μου την πέσουν οι αρχές τους βάζω με τις νότες μου φουρνέλο
Σαν μουσικός πλανόδιος στων πόλεων θα παίζω τις γωνίες
Κι ας έρθει κι ο αρμόδιος να μάθει τις δικές μου αγωνίες
Τα λόγια στα τραγούδια μου με χρώμα απ’ το γέλιο σου θα γράφω
Κι αν δω πως δε σε αγγίζουνε τους χτύπους της καρδιάς μου αντιγράφω
Τους χτύπους της καρδιάς μου αντιγράφω
Σαν κιθαρίστας του Θεού θα λέω τραγουδώντας πως σε θέλω
Άστεγους θα ‘χω θεατές αστέρια να μου ρίχνουν στο καπέλο
Σαν κιθαρίστας του Θεού θα λέω τραγουδώντας πως σε θέλω
Κι αν μου την πέσουν οι αρχές τους βάζω με τις νότες μου φουρνέλο
Είμαι ο κιθαρίστας του Θεού, σήμερα είμαι εδώ αύριο θα ‘μαι αλλού
Μόνος πάω, μόνος ξεκινάω παντού για σένα τραγουδάω
Σαν κιθαρίστας του Θεού
λέω τραγουδώντας, πόσο σε θέλω,
άστεγους θα `χω θεατές,
άστρα να ρίχνουν μες στο καπέλο.
