Bαριά μεσάνυχτα
και στο τραπέζι
τρία τριαντάφυλλα
κι ένα κονιάκ
παλιό απτάλικο
η μπάντα παίζει
δεν έχει αντίδοτο
η ερημιά
Kίτρινα γράμματα
τα γράμματά σου
“για πάντα” έλεγες
σα να ‘ταν χτες
ενός πανάρχαιου
τρελού θιάσου
το έργο είμαστε
κι οι θεατές
Φεγγάρι κόκκινο
νεκρέ διαβάτη
ποια πόρτα διάβηκε
και ποια γωνιά
γράμμα ανεπίδοτο
είν’ η αγάπη
μαζί σου πάρε με
στη λησμονιά
Kίτρινα γράμματα
τα γράμματά σου
“για πάντα” έλεγες
σα να ‘ταν χτες
ενός πανάρχαιου
τρελού θιάσου
το έργο είμαστε
κι οι θεατές
