Έκλαιγες και σου ‘λεγα μην κλαις
λέγοντας πως όλα συγχωρούνται
πώς να ξέρω κάποιες μας πληγές
ούτε κλείνουν ούτε που ξεχνιούνται
έκλαιγες και σου ‘λεγα μην κλαις
Έκλαιγες και σου ‘λεγα μην κλαις
και μου λες “δεν κλαίμε τα δικά μας
τις αιτίες κλαίμε τις πολλές
κι όχι πάντα τα προσωπικά μας”
έκλαιγες και σου ‘λεγα μην κλαις
Έκλαιγες κρυφά να μη σε δω
κι έκλαιγες θαρρώ μόνο για μένα
κι απ’ της γης την άκρη ως εδώ
κλαίγανε όλα παραπονεμένα
έκλαιγες κρυφά να μη σε δω
Έκλαιγες και σου ‘λεγα μην κλαις
και μου λες “δεν κλαίμε τα δικά μας
τις αιτίες κλαίμε τις πολλές
κι όχι πάντα τα προσωπικά μας”
έκλαιγες και σου ‘λεγα μην κλαις
Έκλαιγες και σου ‘λεγα μην κλαις
και μου λες “δεν κλαίμε τα δικά μας
τις αιτίες κλαίμε τις πολλές
κι όχι πάντα τα προσωπικά μας”
έκλαιγες και σου ‘λεγα μην κλαις,
μην κλαις..
