Κάτι παλιά μενεξεδένια δειλινά
περνούν μπροστά μας σινεμά στην προκυμαία
στάζεις φεγγάρια και πουλιά θαλασσινά
κι όλο μου λες πως κάθε έργο έχει αυλαία
Απόψε στην ατζέντα σου θα σβήσεις
ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις
κρυμμένη πίσω απ’ τη βροχή που πέφτει
σαν θρίλερ με κοιτάζεις και σαν κλέφτη
Φοράς τα πάθη σου αγκάθινο κολιέ
και σε ματώνει του Αυγούστου η βαρκαρόλα
ποια είσαι αλήθεια, δε σε γνώρισα ποτέ
έτσι κι αλλιώς στη φαντασία μου ήταν όλα
Απόψε στην ατζέντα σου θα σβήσεις
ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις
κρυμμένη πίσω απ’ τη βροχή που πέφτει
σαν θρίλερ με κοιτάζεις και σαν κλέφτη
