Κέρνα με απόψε τη ζωή σου,
δώσ’ μου να την πιω γουλιά γουλιά.
Θάλασσα αγάπης το κορμί σου,
πάρε με μαζί σου στ’ ανοιχτά.
Μόνο η αγάπη σου μεθάει,
μόνο το κορμί σου με χωράει.
Έρωτας που στάζει ανατριχίλα
από τα ολόγλυκά σου χείλια.
Κι όλη νύχτα θα μεθάω,
θα σκορπάω, θα σκορπάς.
Κι όλη νύχτα θα ρωτάω:
μ’ αγαπάς, δε μ’ αγαπάς;
Θα σκορπάω, θα σκορπάς,
σ’ αγαπάω, μ’ αγαπάς.
Κέρνα με τη νύχτα στο ποτήρι,
τρένο η ζωή μας και περνά.
Έκανε ο κόσμος χαρακίρι
πάνω στην καρδιά μου και πονά.
Μόνο η αγάπη σου με νοιάζει,
όνειρο η ζωή που ξεθωριάζει.
Κι αν ρωτήσουν κάποτε ποιος φταίει,
θα ’μαστε εμείς οι τελευταίοι.
Κι όλη νύχτα θα μεθάω,
θα σκορπάω, θα σκορπάς.
Κι όλη νύχτα θα ρωτάω:
μ’ αγαπάς, δε μ’ αγαπάς;
Θα σκορπάω, θα σκορπάς,
σ’ αγαπάω, μ’ αγαπάς.